VAN WIER TOT WIJN: ZEELAND VOOR LEVENSGENIETERS

Zeeland fascineert met z'n indrukwekkende Deltawerken, met stadjes die bevroren lijken in de tijd en waarvan elke steen een stuk geschiedenis vertelt. Water en land omarmen er elkaar als ying & yang, een unieke symbiose die we ook in de lokale gastronomie terugvinden en van Zeeland een bestemming voor levensgenieters maakt. Historische hotels met toprestaurants zetten de kers op de zilte taart.

Pure charme: Veere.

Zeeland, waterland. Als er één hotel een vat vol historische verhalen is, dan is het wel de Campveerse Toren. De 14e eeuwse toren maakte deel uit van de middeleeuwse stadsomwalling van Veere en werd in 1520 een herberg. Vandaag is het de oudste, nog bestaande herberg van Nederland. In de loop der tijden kwam er heel wat blauw bloed over de vloer. Willem Van Oranje had er in 1575 zijn huwelijksmaal toen hij met Charlotte de Bourbon trouwde en dat beviel hem zo goed dat het bij zijn vierde huwelijk nog eens lichtjes overdeed. Tsaar Peter de Grote, Grace Kelly, de Nederlandse koninklijke familie en onze eigen Koning Albert II en Koningin Paola waren er te gast.

Oosterscheldekreeft in de Campveerse Toren.

Maar ook minder nobele figuren vinden hun weg naar de Campveerse Toren. Zoals wij. Twee jaar geleden hadden we er een fantastisch verblijf. Memorabel was het kreeftenmenu dat Hendrina Van Cranenburgh, de sympathieke eigenares, voor ons had klaargestoomd. Toen haar chef in 2020 vertrok, nam ze zelf het roer van de hotelkeuken over. Vandaag bereidt ze no nonsens, Frans geïnspireerde gerechten met een eigenzinnige twist en veel plaatselijke producten. Doe daar nog het historische decor bij, en je begrijpt meteen waarom zelfs de meest veeleisende gasten hier graag terugkomen.

Wie Zeeland zegt, zegt water: met de hoogaars het Veerse Meer op.

Geen kreeft dit keer, maar een picknick op het Veerse Meer. Want wie Zeeland zegt, zegt water. Bij de Campveerse Toren gaan we aan boord van de Andries Jacob, het vlaggenschip van de Stichting Behoud Hoogaars. Hoogaarsen zijn typische zeilboten die al sinds de 16e eeuw door Zeeuwse vissers worden gebruikt. Terwijl wij ontspannen onze picknick achter de kiezen steken, loodst de driekoppige bemanning de Andries Jacob met precisie tussen de eilandjes in het meer. Af en toe moeten de zeilen letterlijk worden bijgezet. Leuk is dat we ook zelf aan het roer mogen staan. Als introductie op onze culinaire verkenning van Walcheren en Schouwen-Duivenland, kan dit tripje alvast tellen.

"Zelfs de meest veeleisende gasten komen hier graag terug."

Guido Krijger van Wildwier leeft met één been in de zee.

Wild van wier. Bij Neeltje Jans, in de schaduw van de Deltawerken, ontmoeten we Guido Krijger, een man die met één been in de zee leeft. Samen met zijn collega Ellen van Wildwier oogst hij zeewier in de Oosterschelde, de Noordzee en het Veerse Meer. Zeewier moet volgens hem 'van de rand naar het midden van het bord'. 'In Nederland komen 270 soorten zeewier voor, waarvan 150 in de Oosterschelde. Ze zijn allemaal eetbaar en het is nog gezond ook, want ze bevatten ontzettend veel mineralen, vitamines en omega 3,' vertelt hij. Onder de nieuwsgierige blikken van een stel zeehonden wat verderop, maken we met Guido een wandeling langs het water waar het wemelt van het wier.

Zeewier is een bron van mineralen, vitaminen en omega 3.

Hij toont ons de meest voorkomende soorten waaronder knotwier, oesterdieven, gezaagde zeeeik en zeesla. Interessant om te weten is dat zeewieren macro-algen zijn, die 2/3de van alle zuurtsof ter wereld leveren. Behalve gezonde voeding hebben ze ook veel medicinaal potentieel. Zo heeft het Japans bessenwier een sterke antibacteriele werking, van zeesla kan je zonnecreme maken en het helpt bij branwonden. De gezaagde zeeeik wordt wel eens de aloë vera van de zee genoemd. Voorzichtig oogst Guido wieren met een schaartje, want van massaproductie is er geen sprake. Aan het eind van de rondleiding maken we samen nog zeewiertapas, die we wegspoelen met een lekkere witte Zeelandse wijn.

"Zeewieren zijn niet alleen gezond, ze leveren 2/3de van alle zuurtsof ter wereld."

Bruno Suter, Wijndomein De Boe in Koudekerke.

Wijn met perspectief. Het statige 18e eeuwse Huis der Boede in Koudekerke bij Vlissingen werd halfweg de 18e eeuw gebouwd in opdracht van de toenmalige burgemeester van Vlissingen. In de jaren '50 van vorige eeuw werd het een zorghuis en vandaag is het een chique gastenverblijf. Ook het boerderijtje op het 6ha grote landgoed werd herbestemd. In april 2021 plantte Bruno Suter er 27.000 wijnstokken en doopte het om tot Wijndomein De Boe. Bruno studeerde o.a. plantkunde aan de Universiteit Wageningen en oenologie in Bordeaux. Ervaring in de wijnbouw deed hij behalve in eigen land ook op in Frankrijk, Duitsland en Engeland.

Kersverse wijnen van Wijndomein De Boe.

Tussen zijn jonge wijnstokken vertelt hij met veel know-how en passie over zijn plannen. 'Het westelijke deel van mijn wijngaard ligt op een oude kreekrug van zand, het oostelijke op een poelgrond van zeeklei, wat heel interessant is voor de wijnbouw,' vertelt Bruno. 'Zandgrond zorgt voor elegante, aromatische wijnen terwijl klei body en kleur in de wijn brengt.' Bruno zocht z'n druivenrassen heel zorgvuldig uit. Momenteel zit hij nog volop in pioniersfase en experimenteert hij met Pinot Gris, Chardonnay, Auxerrois, Traminer en Muscaris voor z'n witte en Pinot Noir, Pinot Meunier en Trousseau voor z'n rode wijnen. In 2023 trok hij zijn eerste wijnen op fles, voorlopig nog een bescheiden Auxerrois & Chardonnay, Muscaris en Pinot Gris. In z'n kleine degustatieruimte proeven we de beloftevolle wijnen van een man die met kennis en ambitie nog grote dingen gaat verwezenlijken.

Smaakpapillen op scherp: restaurant Zeeuwse Streken, Middelburg.

Dat wijn en wier perfect matchen proeven we 's avonds in Restaurant Zeeuwse Streken in Middelburg, waar we aperitieven met Zeelandse bubbels, oesters en versgemaakte zeewierkroketten. Cas, hun chef, kookt mee met de seizoenen en gaat het liefst aan de slag met streekproducten. Seafood, wild van lokale jagers, vlees en groenten van de omliggende boerderijen staan dan ook standaard op het menu. Iedere week staat er een wisselend Streek-van-de-Week gerecht op de kaart. Wij nemen het verrassingsmenu van de chef: een immense toren met verse vis, zeevruchten en Oosterscheldekreeft. Ook voor de wijn gaan we lokaal: een fruitige pinot gris van Wijnhoeve De Kleine Schorre, die perfect met ons koningsmaal match.

"Bij De Boe proeven we beloftevolle wijnen van iemand die met kennis en ambitie nog grote dingen gaat verwezenlijken."

Zuiderpoort Zierikzee.

De geschaarde Zeeuwse koningin. In monumentenstad Zierikzee installeren we ons in het stijlvolle Romantik Hotel Mondragon, waarvan de geschiedenis - net als de stad zelf - nauw verweven is met de Baskische veldheer Chrtistóbal de Mondragón. Hotel Mondragon is al enkele jaren de vaste stek voor onze verkenningen van Schouwen-Duiveland en daar hebben we meer dan één goede reden voor. Met een lekkere pick-nick die de hotelkeuken voor ons bereid heeft, trekken we naar de Oude Haven, waar schipper Harry ons opwacht. Met z'n kleine bootje varen we naar het habitat van de geschaarde koningin der Zeelandse gastronomie: de Oosterscheldekreeft.

In weer en wind op de Oosterschelde: kreeftenvissers Evert en Erik-Jan.

We varen naast de boot van Evert en Erik-Jan, twee kreeftenvissers die getooid in dikke gele vesten zware fuiken uit het water hijsen. Het zijn professionele mosselvissers, maar in het kreeftseizoen (van 1 april t/m 15 juli) gooien ze hun fuiken met kleine vissen als lokaas in de Oosterschelde uit. Hoewel ze behoorlijk gevuld zijn vandaag, wordt de vangst aan boord eerst zorgvuldig gesorteerd. Het overgrote deel, vooral krabben en (te) kleine kreeften, wordt onder de wilde belangstelling van een klad meeuwen, terug in het water gekieperd. De grotere kreeften worden nauwkeurig met een schuifmaat gemeten. 'Het kopschild van de kreeft moet minstens 87 mm zijn, zoniet gaan ze terug het water in,' vertelt Evert. 'Ook vrouwelijke exemplaren die eitjes dragen, zetten we terug.'

Wikken, wegen en nauwkeurig meten: aan boord wordt de vangst geselecteerd.

De kreeften worden door het tweetal bloothands en met een ongeziene routine gemanipuleerd. 'Don't try this at home,' lacht Erik-Jan. 'Want als een kreeft je te pakken krijgt, zal je het geweten hebben. De grootste exemplaren zijn zelfs in staat om je vingers af te knijpen. En die groeien, in tegenstelling tot de scharen van de kreeft, niet opnieuw aan,' voegt hij er lachend aan toe. Er worden dit jaar aanzienlijk minder kreeften gevangen dan anders volgens Evert. 'Er is iets mis met het bestand en men probeert al een tijdje de oorzaak te achterhalen,' zegt hij. Met een tiental kreeften zet het duo koers richting Zierikzee. Het zilveren bootje met twee gele silhouetten verdwijnt langzaam in het Havenkanaal. Dat hun vangst onmiddelijk van de hand gaat is zeker, want het is een geliefd beestje.

"Grote kreeften zijn in staat om je vingers af te knijpen en die groeien in tegenstelling tot scharen van de kreeft, niet opnieuw aan."

De Schorreblomme, Kerkwerve.

Zilt Zeeland op het menu. Aart-Jan is geen boer als een ander. In het stille Kerkwerve runt hij De Schorreblomme, een boerderij waar hij behalve aardappelen en uien ook zeegroenten als lamsoor en zeekraal teelt. Zilte zeegroenten zijn planten die van nature in zoute gebieden zoals schorren en dijkranden groeien, maar na wat experimenteren lukte het hem om hun natuurlijke leefomgeving goed na te bootsen. 'Lamsoor en zeekraal werden vroeger vooral door de armen gegeten, maar vandaag zitten ze volop in de culinaire lift,' vertelt Aart-Jan. In zijn serre zien we naast véél zeekraal, lamsoor en zeevenkel, nog exotische zeegroenten als ijskruid en zeebananen. Met de tijd wil hij er ook nog zeekool en strandbiet bij. Alles, tot het oogsten toe, gebeurt handmatig, zijn plantjes begieten doet hij steevast met zeewater. 'Vooral zeekraal is populair, het is goed voor zo'n 80% van onze teelt. In een goed seizoen oogsten we tot 300kg per dag.' Aart-Jan's zeegroenten vinden niet alleen aftrek in zijn hoevewinkel, ook de Zeeuwse restaurants gaan er gretig mee aan de slag.

Jong talent: Jeffrey Buijl van Christó.

Een plek waar creatief met de zeegroenten van Schorreblomme wordt gewerkt is Christó, het stijlvolle hotelrestaurant van Mondragon waar Jeffrey Buijl aan het roer staat. De in Zierikzee geboren jonge chef studeerde aan de koksschool in Middelburg en liep stage bij o.a. Herman den Blijker en sterrenchef François Geurds in Rotterdam. In 2022 was hij nog finalist van de Bocuse d’Or. Jeffrey vertrekt steeds met op Frans-Baskische leest geschoeide gerechten die hij smaakvol combineert met het beste uit de Zeeuwse delta.

Fine dining met zilte zeegroenten in Cristó, Hotel Mondragon.

Wij worden door hem verwend met een vijfgangenmenu, waarin hij subtiel zilte zeegroenten heeft verwerkt. Na een proevertje van groene asperges met zilte groentjes genieten we van een heerlijke en vooral originele vitello tonnato met ijskruid. Ook het traag gegaard lokaal lam met zeekraal en verse paddenstoeltjes laat onze smaakpapillen vreugdesprongetjes maken. Heel verrassend zijn de excellente wijnen die de huissommelier bij elk gerecht serveert. Tot bij de kaasschotel en het huisgemaakte dessert toe, zijn ze de perfecte match, ook de plaatselijke wijnen verbazen. Cristó is een restaurant helemaal op maat van Bourgondische Belgen. Of zoals hoteleigenaar Govert het gevat formuleert: 'Duitsers zoeken een hotel waar ze kunnen eten, Belgen een restaurant waar ze kunnen overnachten.'

"Duitsers zoeken een hotel waar ze kunnen eten, Belgen een restaurant waar ze kunnen overnachten."

Deze reportage kwam tot stand i.s.m. en werd gesponsord door: Romantik Hotels

Meer Zeeland op onze blog:

Romantik Hotel De Campveerse Toren -Veere.

Romantik Hotel Mondragon - Zierikzee.

Schouwen-Duiveland: Zeeland op z'n mooist.

Wijnhoeve 'De Kleine Schorre' - Dreischor.

Veerse Meer bij zonsondergang.

ZEELAND PRAKTISCH:

VERVOER:

Walcheren en Schouwen-Duivenland zijn vanuit België het makkelijkst te bereiken met de auto. De afstand vanuit Antwerpen bedraagt 85km, vanuit Brussel 135km (respectievelijk 1u15u en 2u rijden) naar Zierikzee. Vanuit Antwerpen bedraagt de afstand 87km en vanuit Brussel 132km naar Veere met een reistijd van 1u08u en 1u45u.

Romantik Hotel Mondragon, Zierikzee.

ROMANTIK HOTELS:

Wij gingen overnachten in RH De Campveerse Toren in Veere en RH Mondragon in Zierikzee, allebei telgen uit de Romantik Hotel-familie. Romantik Hotels zijn individuele hotels, vaak familiebedrijven die van generatie op generatie worden gerund. Ze blinken uit in authenticiteit, gastvrijheid, minimaal vier sterren en vooral door uitstekend restaurants, waarin de regionale keuken centraal staat. Romantik Hotels zijn gevestigd in historische panden, kastelen of landelijke huizen en worden altijd gerund door de eigenaar en z'n familie. Info: www.romantikhotels.com