KUNST AAN DE NORMANDISCHE KUST: UN ÉTÉ AU HAVRE

Toen Le Havre op het einde van WO II werd platgebombardeerd, moest de stad niet alleen van scratch terug opgebouwd worden, ze moest zichzelf ook heruitvinden. Kunst en cultuur werden belangrijke nieuwe pijlers. In 2017, toen Le Havre haar 500ste verjaardag vierde, pakte ze uit met een kunstenfestival waarvan de positieve impact zo groot was, dat het een jaarlijks evenement werd. 'Un Été au Havre' transformeert de stad tot een gigantisch openluchtmuseum.

Monet: Soleil d'hiver à Lavacourt - MuMa Le Havre.

Kunst en cultuurstad. Dat Le Havre een boon voor kunst en cultuur heeft, is geen geheim. Zo opende in 1961 het MuMa (Musée d'Art Moderne André Malraux) dat vandaag een van de grootste collecties impressionistische kunst van Frankrijk bezit. Muma was meteen het eerste nieuwe museum in Frankrijk dat werd gebouwd na de Tweede Wereldoorlog. Wie benieuwd is hoe Le Havre er uitzag in haar hoogdagen op het eind van de 19e, begin van de 20ste eeuw, is in MuMa aan het juiste adres. Beroemde schilders als Monet, Pissarro, Jongkind, Manet, Dufy en de in Honfleur geboren Eugène Boudin zetten Le Havre meermaals op doek. Het waren o.a. de drukke haven, strandtaferelen met le beau monde, maar vooral het extreem mooie licht van de Seinemonding dat hen hierheen lokte.

Een intussen iconische plek in Le Havre: Up#3 (Lang & Bauman)

Zo is er Monet's 'Impression, soleil levant' een werk dat het begin van het impressionisme inluidde. De exacte plek waar Monet dit wereldberoemde werk schilderde, kan je vinden langs de zeepromenade. Behalve het impressionisme drukte ook het architectonische hoogstandje van betonpoëet Auguste Perret zijn stempel op het culturele elan van Le Havre. Na de zware bombardementen die op het eind van de Tweede Wereldoorlog de stad in puin legde, stampte de in België geboren architect het nieuwe Le Havre uit de grond. Zijn chef d'oeuvre werd in 2005 ingeschreven op de werelderfgoedlijst van Unesco en deed de Havrais weer trots naar hun stad kijken.

Jusqu'au Bout du Monde - Favien Mérelle (b) / Monsieur Goéland - Stephan Balkenhol (o).

Een openluchtmuseum. De aantrekkelijke combinatie van kunst, cultuur én de nabijheid van de zee lokt ons in 2019 een eerste keer naar Le Havre. Naast het MuMa en Perret's erfenis zijn we ontzettend nieuwsgierig naar 'Un été au Havre', een kunstenfestival dat in 2017 het levenslicht zag, naar aanleiding van het 500 jarige bestaan van de stad en de haven. Moderne kunst in open lucht, in interactie met zijn omgeving, is helemaal ons ding. En niet alleen het onze zo blijkt, want de eerste editie lokt maar liefst 2 miljoen nieuwsgierigen naar Le Havre. De positieve impact van het festival op de stad is zó groot dat het een jaarlijks evenement wordt waaraan bekende hedendaagse kunstenaars maar al te graag meewerken.

'Narrow House' - Edwin Wurm.

Het aanbod aan kunst dat we zien, is even divers als indrukwekkend. Werken als Jusqu'au Bout du Monde van Favien Mérelle (in Sainte-Adresse) en Sisyphus Casemate van Henrique Oliveira (in Les Jardins Suspendus) dragen onmiddellijk onze bewondering weg. In Église Saint-Joseph (op zich al de moeite van een bezoek waard) worden we ondergedompeld in de mysterieuze geluidswereld OceanGate van Susan Philips. Monumentale werken als Catène de Containers van Vincent Ganivet wisselen af met het minimalisme van Erwin Wurm's Narrow House. Dit uiterst smalle huis is trouwens volledig ingericht en is ook vanbinnen bijzonder origineel.

Cabanes de Plages - Antoine Dieu (2019)

Dat Un Été au Havre een dynamisch kunstenfestival is, merken we tijdens de editie van 2023. Want hoewel de meeste kunstwerken enkel te bekijken zijn tijdens het festival, koopt de stad er elk jaar enkele aan die permanent te bewonderen zijn. Zo zijn de kleurrijke Cabanes de Plages van Antoine Dieu verdwenen, maar andere zoals Up#3 van het Zwitserse kunstenaarskoppel Lang & Bauman en Catène de Containers van Vincent Ganivet zijn intussen echte stadsiconen geworden. De vader met kind op zijn schouders Jusqu'au Bout du Monde van Favien Mérelle verruilde het rustige strand van Sainte-Adresse voor het drukke havenhoofd. Een ding is zeker, het is een bijzonder leuke manier om de stad te leren kennen en onze kunsthonger te stillen.