De Costa Blanca is veel meer dan de overpopulaire kuststrook. Toch wil ik Alicante, het iets klassevollere en compactere zusje van Benidorm eens onder de loupe nemen voor ik het binnenland intrek. Tot mijn verbazing is er veel te zien en te beleven. Weg van het strand loop ik minstens even warm voor de architectuur, het lekkere eten en de best wel coole vibe die hier buiten het seizoen in de straten hangt. 

El Castel de Santa Barbara.

Alicante vanuit vogelperspectief. El Castell de Santa Barbara, bovenop de 166M hoge Benacantil berg torent gracieus boven de stad uit. Als de muren hier konden praten dan zouden ze in één keer 13 eeuwen geschiedenis uitbraken. De oorspronkelijke burcht dateert al uit de 9^de eeuw. Het was een vesting van de Moren, tot in 1248 Alfonso de Castillo, what’s in a name, hem veroverde van de Arabieren. Hij deed dat op de 4^de december, de dag van de heilige Barbara, waardoor het kasteel meteen een naam kreeg. Sevilla en Alicante waren in de gouden 16^de eeuw erg belangrijk. De kolonisatie zorgde er voor grote rijkdom. En al was Sevilla veel belangrijker, men zegt dat Alicante de kortste weg naar de troon was. Nochtans was dit geen koninklijk paleis, het werd voornamelijk gebruikt door het leger. 

Kusjes van je schoonmoeder (b) en de erg grafische Explanada de España (o).

De enorme Marina van Alicante (b) en Santa Cruz (o).

Een palm die Sisi heet. Als we de berg afdalen horen we fluittonen. Niet altijd even zuiver, maar mijn gids is enthousiast, dat is hét traditionele instrument van Alicante, zegt ze, de dolçaina. Een van de twee muzikanten moet nog een beetje oefenen, maar ze doen erg hun best. Het is alweer een stukje geschiedenis dat zich voor mijn ogen ontvouwt. We lopen recht de barrio Santa Cruz in, plots lijkt het alsof ik in Andalucia ben. Zeker als een dame in typische flamenco outfit staat te poseren. Witgekalkte huizen, smalle kasseistraatjes, balkons vol bloemen, Santa Cruz bestaat maar uit een handvol straten en lijkt op een dorpje in de stad. 

Casa Carbonell (b) - Explanada de España in Alicante (o).

Alicante staat vol palmbomen, maar dan heb ik Elche nog niet gezien op zo’n 23km landinwaarts. Daar zou de Palmeral ooit zo’n 230.000 palmen hebben gehad, waarmee het de grootste palmentuin van Europa was, en is. Al zijn er nu een stuk minder, Elche blijft een fantastische plek om te bezoeken, alleen al om het eeuwenoude irrigatiesysteem dat nog steeds werkt. Het is 3,5km2 groot en staat sinds 2000 op de Unesco Werelderfgoedlijst. Eén palm is beroemd, hij is 300 jaar oud en heeft zeven stammen. Hij was de lievelingspalm van keizerin Sisi en is naar haar genoemd.

"We lopen recht de barrio Santa Cruz in, plots lijkt het alsof ik in Andalucia ben."

Salazones (b) - Restaurant Convistas, Alicante (o).

Gastronomisch én trendy. Eten doen we niet in het mooiste, maar wel het hoogste gebouw van de stad, Grand Sol Media. Mijn gids sleurt me mee naar het gastronomisch restaurant Convistas op de 26^ste verdieping. En dat blijkt al snel een goed idee. Niet alleen oogt de inrichting erg trendy, het eten is om duimen en vingers af te likken en het mooie uitzicht krijg ik er gratis bij. Ik eet er o.a. salazones, een typisch gezouten visgerecht, traditioneel voor de Alicante regio, deze keer met mojama, gedroogde zouten tonijn. Een gerechtje met een moderne twist, dat mijn smaakpapillen vreugdesprongetjes doet maken. Het wordt gevolgd door wat ik een paëlla zou noemen, maar de enige echte paëlla komt uit Valencia en heeft kip en konijn als hoofdbestanddelen. Al de rest zijn rijstgerechten, volgens mijn gids. Dus het heerlijke gerecht dat ik krijg voorgeschoteld staat als ‘rijst met zeevruchten’ op de kaart. Hoe het ook heet, het is delicieus. Ook de streekwijnen die ik proef zijn bijzonder lekker. Van Spaanse wijnen word ik altijd blij. Maar er is er een waarvan ik nooit eerder heb gehoord. De oenoloog vertelt me over een legendarische wijn die hier werd -en nu terug- wordt gemaakt.

"Ik eet iets wat ik een paëlla zou noemen, maar de enige echte komt uit Valencia. Al de rest zijn rijstgerechten, volgens mijn gids."

Bodega Louis XI in Alicante met de unieke Fondillon wijn

De lievelingswijn van Louis XIV. ‘Apportez-moi un verre du Fondillon’, zou Louis XIV nog op z’n sterfbed gepreveld hebben. ‘Fondillon’ of ‘Alicante wijn’ was in de 17de en 18de eeuw wereldberoemd. De halfzoete rode wijn werd in deze regio geproduceerd en vooral in royale kringen geconsumeerd. Ook Elisabeth I was een grote fan en serveerde het aan het Britse Hof. De wijn moest minstens 10 jaar rijpen in houten vaten, maar werd er soms deccennia lang in bewaard. Het volgde zowat hetzelfde rijpingsproces als sherry. Het grote succes hadden ze op een bepaald moment ook te danken aan philoxera, het rottige kleine wijnstokluisje dat zowat alle wijngaarden in Europa omzeep hielp, behalve in Alicante dat door een of ander mirakel gespaard bleef van dit verwoestende beestje. Nog maar sinds kort is Fondillon uit het rijk der doden opgestaan en niet zonder succes. In 2020 kregen twee fondillons de prijs voor beste wijn van Spanje. Je moet wel diep in je zakken tasten want een fles kost al gauw 200€ en meer. Cheers!

"Apportez-moi un verre du Fondillon’, zou Louis XIV nog op z’n sterfbed gepreveld hebben."

La Dama de Elche (b) -Stadhuis Alicante

De rooie van Alicante. Ik loop het stadhuis binnen om de Rooie van Alicante te bewonderen, de trappen bestaan helemaal uit deze lokale exclusieve rode marmer, die erg gegeerd is, ook in de rest van de wereld. Ik ontmoet er een van de meest mysterieuze vrouwen uit de geschiedenis van de Costa Blanca, la Dama de Elche. Het is een copie, want de echte staat in een museum in Madrid. Het beeld van een rijk geklede dame met prachtige gelaatstrekken is gemaakt in de 4^de eeuw voor Christus. Salvador Dali noemde haar ooit de mooiste vrouw ter wereld. En ik begrijp waarom. Ook de 17^e eeuwse kathedraal van St. Nicholas van Bari vind ik een bezoekje waard. Hij ligt pal in het centrum, vlakbij Santa Cruz. De heilige Nicholas is de patroonheilige van Alicante. Mijn oog valt op een uniek Mariabeeldje. Het is dan misschien niet de Dama de Elche, maar het is wel bijzonder precieus.

"Salvador Dali noemde La Dama de Elche ooit de mooiste vrouw ter wereld." 

Plaza Portal de Elche (b) - zonsondergang vanop de Alicante Catamaran (o).

Bourgondiërs, net als de Belgen. Dat de Spanjaarden Bourgondiërs zijn lijdt geen twijfel. In gulzigheid overtreffen ze zelfs ons. Elk moment van de dag is goed om hier iets in je mond te steken. Ik laat me meetronen naar Antiu Xixona, waar mijn gids me op een hele tafel zoetigheden tracteert: horchata een milkshake-achtig amandeldrankje, turrón de Alicante (hard) en jijona (geel en zacht) en tenslotte turrón de yema, gemaakt van eigeel en geflambeerde suiker. Ik kan geen pap meer zeggen en wandel lukraak door de stad om de calorieën kwijt te spelen en ontdek een paar originele shops en leuke parken en pleinen. Zoals Plaza Portal de Elche, een pleintje met een leuke kiosk, omringd door indrukwekkende Australische vijgenbomen, die ook in het Canalejas Park te zien zijn. Ik ga pootje baden in de zee en leg me tenslotte op het Postiguet strand. Het is oktober en de zon heeft zich duidelijk van seizoen vergist en gaat nog behoorlijk hard te keer. Aperitieven doe ik op de Alicante Catamaran, tijdens een sunsetcruise. Het is blijkbaar de gewoonte om in zee te springen en dan de cocktails in te vliegen, wat de ambiance op de boot behoorlijk opzweept. Ik geniet vooral van een zonsondergang die eruit ziet als een soort oranje noorderlicht. 

"Het is oktober en de zon heeft zich duidelijk van seizoen vergist."

Casa Ibarra (b) - overvolle terrasjes in oktober (o).

Levendige avonden. Op de Plaza de la Santisima Faz plof ik neer op het terras van de eenvoudige, maar uitstekende Tapasbar, Casa Ibarra. Het plein is één groot terras en zit behoorlijk vol. Leuk aan de Costa Blanca - en eigenlijk heel Spanje - is dat het nog super druk is in de straten om 22u ’s avonds. De meeste Spanjaarden gaan pas eten rond die tijd. De ambiance is groot en ook na middernacht vind ik amper plaats op de terrassen, waar de zeer democratische prijzen van de cocktails voor veel tussen zitten. Zoeken naar leuke bars in Alicante hoeft niet, want er zijn er op elke straathoek. Zo verzeil ik ook in de Paddenstoelenstraat, waar enorme betonnen zwammen met gezichten, als een soort sirenes, alle influencers lokken. Gevolg: de buurt, die vroeger lichtjes verwaarloosd werd, boomt als nooit tevoren. 

"Zoeken naar leuke bars in Alicante hoeft niet, want er zijn er op elke straathoek."

La bellea del Foc met haar zes hofdames voor het Hogueras de San Juan festival

Op de terugweg naar mijn hotel bots ik op 7 schoonheden in traditionele outfit. Een springt eruit door haar goudkleurige jurk. Zij is La Bellea del Foc (de schoonheid van het vuur) en heeft haar zes hofdames bij zich. Ze spelen een erg belangrijke rol tijdens het jaarlijkse festival eind juni, Hogueras de San Juan. Dit festival van het vuur, waarin kartonnen en houten figuren in brand worden gestoken in de straten van Alicante, is volgens mijn gids een heel goeie reden om nog eens terug te komen. 

"Op de terugweg naar mijn hotel bots ik op 7 schoonheden in traditionele outfit."

Lees ook: Costa Blanca, veel meer dan een populaire kuststrook

© TEKST & FOTO'S: MYRIAM THYS 2023

ALICANTE PRAKTISCH:

Info over de Costa Blanca: www.costablanca.org

Info Spanje: www.spain.info

verkeersbureaus.info/europa/spanje

 Wanneer: het hele jaar door, om drukte te vermijden zijn de lente en herfst ideaal. Maar zelfs de winter biedt t° van 12° tot zelfs 20°.

 Hoe: We zijn gevlogen met Brussels Airlines. Elke dag rechtstreekse vluchten naar Alicante, behalve di en do, vanaf 92 euro. www.brusselsairlines.com

 Hotel: Serawa Boetiekhotel: ecologisch trendy boetiekhotel net achter de Explanada de España in Alicante, 300m van het bekende Postiguet strand. Attente bediening, organisch ontbijt à la carte. www.serawahotels.com/alicante

 Doen: Sunsetcruise met Alicante Catamaran: www.alicantecatamaran.com : 2u met hapjes en drank 32€ p/p.

Onze favoriete Restaurants:

Convistas op de 26^ste verdieping van Hotel Gran Sol is een echte aanrader, trendy interieur, prachtig uitzicht en een heerlijke lokale keuken met vis en zeevruchten in de hoofdrol, uitstekende wijnen. Perfecte service. Website: convistas.com

 Antiu Xixona op de Explanada in Alicante: als je van lokale zoetigheden houdt dé place to be. Je kan er alle soorten turrón uitproberen en ze hebben bovendien lekker roomijs. www.antiuxixona.com

Proba El Buen Bar: De Spaanse keuken in al haar glorie in een super gezellig interieur. Topadresje in Alicante.  www.probarelbuenbar.com

Casa Ibarra, eenvoudige maar uitstekende tapasbar op het gezellige Plaza de la Santisima Faz in Alicante. www.facebook.com/restaurantecasaibarra